Po 2004 roku

   W ciągu ostatnich lat Narodowy Bank Polski zyskał pełną podmiotowość i stał się jedną z najważniejszych instytucji państwa z zapewnioną dużą autonomią działania. Wyposażono go w instrumenty pozwalające realizować właściwą politykę pieniężną i wykonywać zadania zapewniające prawidłowe funkcjonowanie i rozwój systemu bankowego. Za główne osiągnięcie prowadzonej przez NBP polityki pieniężnej należy uznać obniżenie inflacji do poziomu kilku procent. Na wideo pan profesor Marek Belka opowie o polityce pieniężnej:

 

 

 

 

 

 

 

 

 

   

 

 

 

 

 

 

Złoty stał się walutą o stabilnej wartości, mającą zaufanie polaków.

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

  Stabilność monetarna stała się istotnym atutem podnoszącym wiarygodność Polski i jej atrakcyjność dla inwestorów zagranicznych. Przy daleko idącym wsparciu NBP zbudowano instytucje tworzące sprawnie funkcjonujący rynek pieniężny i nowoczesny system bankowy. Swoistym weryfikatorem słuszności wielu decyzji z poprzednich lat stał się światowy kryzys finansowy 2008 r., który dotknął polski system bankowy w niewielkim – jak na skalę zjawiska – stopniu. NBP stał się ważnym ośrodkiem analityczno-badawczym, cechującym się dużą otwartością informacyjną i nawiązującym do pozytywnych wzorców z przeszłości w zakresie wspierania działalności naukowo-badawczej oraz cennych inicjatyw społecznych.

   Proces dochodzenia do obecnej pozycji trwał kilkanaście lat, w trakcie których NBP wielokrotnie stawał przed wyzwaniem godzenia celów monetarnych i gospodarczych, tak by restrykcyjna polityka monetarna nie oznaczała nadmiernego ograniczania aktywności gospodarczej. Niejednokrotnie podejmowano też błędne decyzje, wydaje się jednak, że w świetle przedstawionych faktów ostateczna ocena działalności NBP wypada pozytywnie. Dodać należy, że NBP – inaczej niż jego poprzednicy (Bank Polski czy Bank Polski SA) prowadził działalność w nieporównanie bardziej sprzyjających okolicznościach gospodarczych i politycznych, zarówno wewnętrznych, jak i zewnętrznych.